เนื่องจากแผ่นกันรอยหน้าจอยังอยู่ในช่วงเริ่มต้น จึงได้รับการอัปเกรดหลายครั้งในช่วงเวลาสั้นๆ ไม่กี่ปีเท่านั้นจากวัสดุ PET รุ่นแรกสุด พื้นผิวด้าน พื้นผิวด้าน ฯลฯ ได้ค่อยๆ อัพเกรดเป็นการป้องกันกระจกนิรภัยสติ๊กเกอร์ อย่างไรก็ตาม สติ๊กเกอร์กระจกนิรภัยก็ดูเหมือนจะประสบปัญหาเช่นเดียวกับตัวป้องกัน PET: ความสับสนของผลิตภัณฑ์ คุณภาพไม่สม่ำเสมอ ราคาไร้สาระ….
ปัจจัยสำคัญที่กำหนดคุณภาพของกระจกกันรอย
การติดกระจกเทมเปอร์มีอยู่ 2 ประเภทใหญ่ ๆ ประเภทหนึ่งคือตัวผลิตภัณฑ์ และอีกประเภทคือปัญหาการใช้งานจากตัวผลิตภัณฑ์เองว่าสติกเกอร์กระจกนิรภัยเปราะบางหรือไม่นั้นต้องวิเคราะห์จากวัตถุดิบและกระบวนการผลิต
1. วัตถุดิบ
ฟิล์มกันรอยกระจกแต่ละชิ้นผลิตจากวัตถุดิบกระจกยี่ห้อต่างๆ และความแข็งแรงของกระจกระหว่างวัตถุดิบต่างๆ จะแตกต่างกันไป
2 กระบวนการผลิต
มีการตัดสินใจหลักสามประการในการกำหนดคุณภาพของกระจกกันรอย:
ตัด 1.CNC
ตัดวัสดุกระจกเป็นรูปทรงที่เหมาะกับรุ่นโทรศัพท์
2. การขัดขอบโค้ง
ขัดขอบของกระจกนิรภัยแบบตรงให้เป็นส่วนโค้ง 2.5 มิติ
3. เตาแบ่งเบาแบ่งเบาบรรเทา
ในเตาเผาอุณหภูมิสูงและโพแทสเซียมไนเตรต ความแข็งแรงของตัวป้องกันกระจกจะเพิ่มขึ้น และความเหนียวเพิ่มขึ้นอย่างมากแม้สติกเกอร์ติดกระจกจะแตกก็ไม่เป็นอันตรายต่อผู้คน
กระบวนการทั้งสามนี้เป็นสามปัจจัยที่เป็นไปได้มากที่สุดสำหรับสติกเกอร์ป้องกันกระจก
เมื่อกระบวนการตัดหรือขัดไม่ดี ขอบอาจเข้ามุม ทำให้กระจกแตกได้ง่ายเมื่อเวลาแบ่งเบาบรรเทาของเตาแบ่งเบาไม่เพียงพอ และวัสดุที่ใช้สำหรับโพแทสเซียมไนเตรตไม่ดี ความแข็งแรงและความเหนียวจะลดลง
อย่างไรก็ตาม ผลิตภัณฑ์ที่มีข้อบกพร่องส่วนใหญ่จะถูกกำจัดในกระบวนการผลิต แต่มีผลิตภัณฑ์ที่มีข้อบกพร่องจำนวนเล็กน้อยที่ตรวจไม่พบด้วยตาเปล่าเมื่อแมลงสาบตัวเล็ก ๆ ใช้เป็นผลิตภัณฑ์ที่ดีเข้าสู่ตลาด รอยแตกจะเกิดขึ้นหากใช้เพียงเล็กน้อย
วัสดุป้องกันกระจก
ตามการจำแนกประเภทของวัสดุแก้ว สามารถแบ่งออกได้เป็นแก้วโซดาไลม์และแก้วอะลูมิโนซิลิกาแก้วโซดาไลม์เป็นแก้วที่พบได้บ่อยที่สุดในชีวิตของเรามีการใช้กันอย่างแพร่หลายในอุตสาหกรรมต่างๆเป็นแก้วที่มีประวัติอันยาวนานและเทคโนโลยีการผลิตค่อนข้างซับซ้อนเกณฑ์ทางเทคนิคต่ำ และโรงงานแก้วขนาดเล็กหลายแห่งก็สามารถผลิตแก้วโซดาไลม์ได้เช่นกันอย่างไรก็ตามเทคโนโลยีการผลิตแก้วของแต่ละโรงงานนั้นแตกต่างกันและมีความคงตัวของคุณภาพที่แตกต่างกันปัจจุบัน AGC ของญี่ปุ่นและ Schott ของเยอรมนีเป็นนาโนแคลเซียมหลักซัพพลายเออร์แก้วแม้ว่าโรงงานทั้งสองนี้จะไม่ถูกที่สุด แต่เหตุผลก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าการรับประกันความเสถียรของคุณภาพแก้ว
ปัจจุบัน แก้วกอริลลาของ Corning ทำจากแก้วอะลูมิโนซิลิเกต โดยส่วนใหญ่มาจากการเติมธาตุอลูมินาและธาตุหายากลงในแก้วโซดาไลม์ จากนั้นจึงแลกเปลี่ยนไอออนโซเดียมและโพแทสเซียมผ่านเทคโนโลยีกระบวนการพิเศษเพื่อเพิ่มการส่งผ่านแสงเพศและความเหนียวเนื่องจากเทคโนโลยีการผลิตมีเกณฑ์สูงราคาของแก้วจึงสูงกว่าแก้วโซดาไลม์มาก
ขณะนี้ AGC ของ Dragontrail ของญี่ปุ่นและกระจก Xensation Cover ของ Schott ของเยอรมนีได้รับการวิจัยในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา และพวกเขายังได้เปิดตัวกระจกอะลูมิเนียม-ซิลิกอน ซึ่งเน้นการส่งผ่านแสงสูงและความทนทาน เทียบได้กับเกรดกระจก Corning Gorilla และในอนาคต อลูมิเนียมซิลิกอนหากเทคโนโลยีกระจกเป็นที่นิยมของคนทั่วไป ราคาอาจค่อยๆ ลดลง
ระดับการป้องกันกระจกนิรภัย
เวลาแบ่งเบาบรรเทานานขึ้น ความแข็งและความเหนียวแข็งแกร่งขึ้น เวลาแบ่งเบาบรรเทาโดยทั่วไปคือ 3-6 ชั่วโมง ผลที่ดีที่สุดคือมากกว่า 6 ชั่วโมง และเวลาวิกฤตคือ 4 ชั่วโมงน้อยกว่า 4 ชั่วโมงไม่สามารถเรียกว่ากระจกเทมเปอร์ได้ตัวป้องกันกระจกเทมเปอร์ราคาไม่แพงที่มีขายตามท้องตลาดมีเวลาอบคืนตัวน้อยกว่า 2 ถึง 3 ชั่วโมง และบางรุ่นมีเวลาเพียง 1 ชั่วโมงเท่านั้นโดยแทบไม่มีผลในการลดอุณหภูมิ
มีสองวิธีในการผลิตกระจกนิรภัย:
การแบ่งเบาบรรเทาทางกายภาพ
หลังจากที่แก้วถูกทำให้ร้อนจนอ่อนตัวที่อุณหภูมิสูง แก้วจะเย็นลงอย่างรวดเร็ว และพื้นผิวแก้วถูกทำให้ "แน่น" มากขึ้นด้วยคุณสมบัติทางกายภาพของแก้วที่มีความแตกต่างของอุณหภูมิสูง เพื่อให้แก้วมีความแข็งสูงกว่า แก้วธรรมดา.
การแบ่งเบาบรรเทาทางเคมี
ปัจจุบันตัวป้องกันกระจกนิรภัยส่วนใหญ่ใช้วิธีนี้แช่แก้วในสารละลายเกลือโลหะที่ออกฤทธิ์ทางเคมีที่อุณหภูมิสูง และแลกเปลี่ยนไอออนรัศมีขนาดใหญ่กับไอออนรัศมีขนาดเล็ก (เช่น ลิเธียมไอออน) ในแก้ว ตามด้วยการทำให้เย็นลง และไอออนรัศมีขนาดใหญ่ที่แลกเปลี่ยนบนพื้นผิวจะถูกกดทับกับ กระจก.พื้นผิวเพื่อให้ได้ผลการอบคืนตัว
เวลาโพสต์: 23 ม.ค. 2562